Ekonomik- Politik analizler barındırmayan tarih yanıltıcı olur.
Bunun için egemenlerin ve derin güçlerin değil, halkın penceresinden bakmak gerekir.
Tarih bir sınıflar savaşıdır.
Bunun en net örneğini Birinci ve İkinci Paylaşım Savaşlarında görmekteyiz.
Filistin meselesi de bu paylaşım savaşının bir yansıması değil mi?
Ne zaman Ortadoğu’da bir karışıklık çıksa, Osmanlı- Arap ve Türkiye- Arap Meselesi gündeme gelir.
Elbette Arabistan toprak parçasının uzun yıllar Osmanlı Egemenliği altında kalmasının nedenlerinden biridir.
Ortadoğu bunalımlarında kimse Emperyalist güçlerin Birinci ve İkinci paylaşım Savaşında nasıl parsel parsel masa başında bölüşüldüğünden çok Filistin topraklarını kimin sattığını, bu satış sonucunda İsrail Devletinin oluştuğuna inanır.
Oysa o topraklarda binlerce yıl İsrail ve Filistin halkları içiçe yaşamışlardır.
Kimse kaya yarığından çıkıp yurt edinmemiştir!
Arapların bizi arkadan vurduğu konusu elbette kendi içerisinde tartışma konusu ama kimse Arapların isyan çıkarmadan önce, yani Osmanlı Egemenliği Döneminde Anadolu ve Arap diyarının nasıl bir ekonomi k bunalımda olduğunu dile getirmez.
Yahudilere toprağı kim sattı?
Bu herkese göre tartışılır.
Ama bir gerçek vardır ki o da Tarihi İyi okumaktan geçer.
Tarihi bir “Malkoçoğlu” kıvamında değerlendirenler daha çok Cola şişeleri ile kavga eder.
Cola şişeleri ile kavga edenlerin samimiyetine bakmayın siz:
Onların abilerinin 6.Filo karşısında namaz kıldıklarını da biliriz.
Bizim ortak bir tavrımız vardır.
Bunun ekonomik ve sosyolojik nedenlerine girecek değilim.
Ortak özeliklerimizin başında olayları sonuçlarına göre değerlendirmek gelir.
Ne? Neden? Nasıl? soruları pek sorulmaz, daha doğrusu işimize gelmez.
Herkes; birileri bir şey desin biz de onu tekrar edelim derdinde.
Yahudiler elbette değişik hile ile Arap Coğrafyasından toprak almıştır. Sanki şimdi Türkiye'den almıyorlar gibi.
Bir zahmet araştırın bakayım son on yılda Türkiye'de ne kadar toprak satıldı!
Cola şişesi ile mücadele edenler nedense bu konuyu biraz teğet geçerler.
Halbuki her olayın kendine göre bir nedensellik durumu vardır.
Filistin üzerinden Osmanlı’nın toprak sattığını dile getirir ve karşı tez olarak da Abdülhamid'in Yahudilere bir karış toprak satmadığını dile getiririz.
Oh ne güzel sanki!
Osmanlı’da bir Padişah Abdülhamid var.
Bu tür işlerin taşları önceden döşenir bilerek veya bilmeyerek…
1858 Yılında çıkarılan ARAZİ KANUNNAMESİ neyin nesi?
Bu kanunun özü; Osmanlı Toprak Sisteminde köklü bir değişiklik öngören kanunname.
Kâğıtta durduğu gibi durmamış, geniş toprakların özel mülkiyete geçişine ve köylünün ufaktan maraba pozisyonu almasına, tımarın tasfiyesine yol açmıştır.
Bu düzenleme, Miri Arazinin Mülk Araziye dönüşümünde önemli bir aşama olmuştur.
Bu olayların oluşumunda elbette Tanzimat-Gülhane Olaylarının oluşumu işi daha da tetiklemiş, Osmanlı Topraklarında yaşayan yabancılara geniş haklar verilmiştir.
Filistin de Osmanlı Toprağı olduğuna göre nasıl bir süreçten geçtiğini siz düşünün.
O dönemlerde egemen güçler Osmanlıyı tam manası ile avuçlarının içine almışlardır.
Buna sebep elbette kötü yönetim olmuştur.
Her olayın bir sebebi vardır!
Osmanlı’yı Arazi Kanunu çıkarmaya zorlayan ekonomik sebepler nelerdir? Bunları bilmez, doğru dürüst analiz yapamaz durumda kalırsak daha çok sebep sonuç ilişkisine bakmadan sadece sonuçlar üzerinden değerlendirme yaparız.
Tarih sadece savaştan ibaret değildir.
Savaş son bitiş noktasıdır.
Boşuna demiyoruz; “Tarih bir sınıflar savaşıdır” diye.
Bu sınıfsal savaşın içinde ekonomi, kültür, inanç, ne ararsan vardır.
Bir savaştan ibaret değildir.
Geçmişimizin üzerinden siyaset kuponları toplamaya çalışanlara bir hatırlatma yapayım:
“Osmanlı’da, Selçuklular’da, Cumhurbaşkanı Forsunda bulunan 16 yıldız, yani tarihte kurulan 16 Türk Devleti ve en son Türkiye Cumhuriyeti hepimizin. Elbette Tarihimizi iyi ve kötü yönleri ile öğreneceğiz. Geçmişteki hataları öğreneceğiz ki geleceğimize sağlam yön verelim. Ayrıştırmacı, öteleyici, tarih üzerinden bölücülük yapan asıl bölücüdür”.
Tüm geçmişimizin de Türkiye Cumhuriyeti’nin de eksiklileri, kötü yönetimleri olmuştur ve bundan sonra da olacaktır.
Önemli olan o hatalardan ders çıkarmaktır.
Yorum Yazın