Kemal Tahir'in ünlü eseri olan Kemal Tahir Üçlemesi Romanı vardır.
Esir Şehrin İnsanları, Esir Şehrin Mahpusu.
Bu eserleri çoğunuz okumuşunuzdur.
Roman kahraman; İstanbul'un İşgal Dönemlerinde ve Kurtuluş Savaşı aşamasında Cumhuriyet Döneminde insan manzaralarını anlatır.
Bir insanın nasıl fırıldaklaştığını, yavşaklaştığını çok güzel bir biçimde sunar.
Burcu Köksal'ın olayı olunca aklıma ilk önce Aziz Nesinin Ölümsüz eseri Zübük geldi.
Ama bu topraklar karaktersiz insan yetiştirmede bayağı verimli.
Yüzyıl önce de bu topraklarda benzeri olaylar olmuş.
Bu yüzden Kemal Tahir'in bu üçlemesi çok ünlüdür.
Burcu Köksal olayı olunca Muhalif Yazarlar dediğimiz CHP'nin çöplüğünde gezinen yazarlar dahiyane fikirlerini patlattılar:
“Kılıçdaroğlu CHP'nin kazanmasını istemiyor!”.
Bu muhalif gazeteciler üzerinde biraz duralım:
Daha dün bunların alayı Kılıçdaroğlu Yüzde 60 ile seçimi alır diye yaygara yapan gazeteciler.
Kemal Bey ile seçimi alamayız diyen dürüst gazetecilere kendileri ve yandaşları ile sosyal medyada ne küfürler ne hakaretler.
Bu ne yavşaklık, bu ne kepazelik anlamak mümkün değil.
Bu adamlar o kadar ileri gittiler ki; Yılmaz Özdil Guguk kuşu Operasyonu Yazısını yazınca neler neler dediler…
Aynı adamlar Kemal Beyin devri bitince Guguk Kuşu Yazısına sahip çıktılar iyi mi!
Sanmayın ki bu ülkenin çöplüğünde sadece bir yandaş basın otlaklanıyor.
Sözüm ona aynı kumaşın ürünleri bunlar.
Erdoğan iktidardan insin bu yandaşların neler neler yazacaklarını şimdiden bir yere not alın.
Anadolu Toprakları yapısından mı nedendir, kişiliksiz insan manzaralarına hiç de yabancı olmadıklarını gösterdi.
Kemal Tahir Üçlemesindeki karakter yüz yıl önce nelere şahit olmuşsa bugün de aynısı.
Her iki tarafta da sözüne eserlerine güvendiğimiz gazeteciler elbette var.
Sözüm onlara kesinlikle değil.
Bizim muhalif gazetecilerin tutumu gerçekten mide bulandırıcı.
Dün göklere çıkardığın bir adamı nasıl hain ilan edebilirsin?
Hainlikle, hain olmamanın arası bir santim mi?
Kemal Beyin elbette yanlışlıkları oldu.
Bu köşede eleştirenlerin başında ben gelirim.
Ama Yıllarca Genel Başkanlığını yaptığı bir partiye ihanet edeceğini asla kabul etmiyorum.
Yıllarca yazılarını takip ettiğimiz, kendilerine araştırmacı unvanını yapıştıran insanların bu hallere düşmesi elbette üzücü.
O zaman nasıl bir beklenti içerisinde olmamız gerekiyor!
Bir insanı tanımadan, denemeden iyi de demeyeceksin kötü de.
Ne demişti usta:
“Devrim yolu dikenlidir, sarptır, kayalıktır.”.
Bunları göze alacaksan çıkacaksın yola.
Bu dava kişisel menfaat ve makam koltuk edinme davası değildir.
Aydınlanmanın ilk aşamasıdır.
Lütfen aydınlık yollara karanlık gölge etmeyiniz
Yorum Yazın